Pandemia nie odpuszcza, od wielu miesięcy żyjemy w zawieszeniu, niepewni co nam jutro przyniesie. Wszystko kręci się wokół wirusa, który mutuje, przenosi się jak chce i na kogo chce, dziesiątkuje populację. Karuzela absurdu – nakazy, zakazy, obostrzenia, dystans, dezynfekcja i obowiązkowa maseczka. Pozamykane szkoły i uczelnie, przychodnie i urzędy, obiekty sportowe i sale koncertowe. Wszystko ma być bezpieczne bo zdalne, bez kontaktu z drugim człowiekiem. Bez komputera i telefonu komórkowego ani rusz. A gdzie w tym galimatiasie jest drugi człowiek? Gdzie jego odczucia, potrzeba kontaktu, spotkań i bycia w grupie, tak po prostu. W tych wariackich czasach postanowiliśmy zorganizować Sportowy Obóz Kondycyjny.

Ptaki ćwierkają, że pora wstać, ubrać się i wyruszyć na sobotnie spotkanie z przygodą i przyrodą. Przygoda rozpoczyna się "pod Gniewoszem" w Górach Bystrzyckich, gdzie jesień a może wiosna zamieniła się w zimę. Wszyscy jesteśmy tym zaskoczeni, ponieważ zaledwie dwa dni wcześniej termometry pokazywały 20oC. Nowe opady śniegu zasypały ścieżki i drogi, więc na nowo przecieramy szlak. Momentami nogi zapadają się po kolana w zaspy albo rozjeżdżają na warstwie lodu a zmrożone sosnowe gałązki smagają nasze twarze. Wchodzimy w las i nie możemy nacieszyć oczu tym krajobrazem jak z "Opowieści z Narni", gdzie nie spojrzysz, wszędzie śnieg, a jego biel aż razi w oczy. Zafascynowani tym pięknym otoczeniem nawet nie zauważyliśmy jak docieramy na wierzchołek góry Czerniec na wysokości 891 m n.p.m. (pierwotna nazwa Schwarzenberg). Na szczycie dumnie prezentuje się nowa, drewniana wieża widokowa o wysokości 23,4 m., z której podziwiamy Masyw Śnieżnika na wschodzie i Góry Orlickie na zachodzie.

Płatki śniegu leniwie spadają na ulice, domy i lasy. Wszystko pokrywa śnieżnobiały puch a pod stopami słychać jego skrzypienie. Mróz szczypie w nosy i uszy, a zmarznięte dłonie ogrzewamy kubkiem gorącej, malinowej herbaty. To jest prawdziwa zima jaką znamy z dawnych lat. Teraz w zimowe wieczory za oknem pada deszcz, a krajobraz jest smutny i szarobury. Pewnie zabrzmi to trochę dziwnie, ale aby zobaczyć prawdziwą, białą zimę trzeba wyruszyć na jej poszukiwanie w góry. Tylko gdzie ona jest? Postanawiamy jej szukać w Górach Orlickich. Skręcając z Dusznik w kierunku Zieleńca, wkraczamy w zupełnie inny świat. Czerń i szarość zastąpiła tu biel śniegu. Nie ma się co dziwić, ponieważ w Zieleńcu panuje mikroklimat bardzo zbliżony do alpejskiego.
Parkujemy nasze autka na malutkim parkingu niedaleko hotelu o jakże kojarzącej się z zimą nazwie - „Przystanek Alaska”.