NAJLEPIEJ JEST U MAMY

Najlepiej jest u mamy, to każde dziecko wie.
Najlepiej jest u mamy, gdy smutno ci i źle.
Choć przygód wciąż szukamy i poznać chcemy świat,
Najlepiej jest u mamy - tu każdy wraca rad.

Jest wiele dróg nieznanych, dalekich pięknych tras.
Najlepiej jest u mamy, tu każdy wraca z nas.
Kto się nie zgadza z nami, sam kiedyś powie że:
Najlepiej jest u mamy, no chyba to się wie!

Po tygodniach spędzonych w domu, w związku z pandemią koronawirusa, w końcu dostaliśmy zielone światło na możliwość wyjścia w góry. Nie tracąc więc czasu zaczynam obmyślać plan mojej najbliższej wędrówki na szlak. Nurtuje mnie jednak pytanie: które góry i jakie szlaki wybrać, aby ograniczyć ilość spotkań z innymi wędrowcami. Mój wybór padł na Góry Bialskie. Jadę więc wraz z rodzinką do Nowej Morawy, a dokładnie na parking w punkcie Piekielnica, skąd zaczynamy wędrówkę. I nagle ktoś woła moje imię. Nie wierzę własnym oczom. To nasi znajomi z Klubu Miłośników Gór również wybrali się na górską wyprawę. Razem, ale osobno, z zachowaniem wszystkich zaleceń epidemiologicznych, idziemy przez wiosenny las niebieskim szlakiem w kierunku Jawornickiej Kopy. Droga łagodnie pnie się w górę, ale i tak zweryfikowała kondycję niektórych członków naszej grupy. Jednak wybaczamy im to i liczymy na szybką poprawę w najbliższym czasie. Docieramy do Przełęczy Suchej na wysokości 1002 m n.p.m., która oddziela południową część Gór Bialskich od części środkowej. Dalej wędrujemy już drogą poza szlakiem. Po krótkim, ale intensywnym podejściu dochodzimy do wypłaszczenia, i zanim odnajdziemy szczyt, podziwiamy wiosenną, leśną roślinność a w szczególności ciekawie wyglądające okazy traw. Szkoda, że nie ma z nami Dorotki, może opowiedziałaby nam coś interesującego na ich temat. Ale nie tylko trawy przyciągnęły naszą uwagę - kto wpadł na tak dziwny pomysł i posadził drzewo korzeniami do góry? To pytanie pozostawiamy bez odpowiedzi. Bardziej interesuje nas, gdzie szukać szczytu Jawornickiej Kopy, ukrytego w lesie.

 Maj to jedno wielkie marzenie o wędrówkach. Długo wyczekiwany czas, w którym znowu będzie można wyrwać się z domu i iść prosto przed siebie, wędrować górskimi szlakami, wracać tam, gdzie już byliśmy i odkrywań nowe miejsca. Niestety, bardzo mocno zweryfikował nasze plany „Pan Koronawirus” wymieszał w tyglu z marzeniami i trzeba było odwołać wszystkie wyjazdy do 30 czerwca. Wyprawy w góry w bardzo okrojonym składzie, dwu i trzyosobowe ze względów bezpieczeństwa. Kto tylko może, ten wyrywa się na łono przyrody i oddycha pełną piersią. I tak w Wojsławicach odwiedziliśmy naszą magnolię- tak się złożyło, że w tym samym dniu były tam cztery grupy naszych słuchaczy – zupełnie przypadkowo. Kilku górali z Klubu Miłośników Gór spotkało się na Orliku – w małych grupach maszerując po szlaku. Rodzinna majówka w Pieninach – tam wędruje Mirek z synem. Nasz niezastąpiony przewodnik górski Włodek Jankiewicz co bez gór żyć nie może, był nie tylko na Mnichu, a drugi Włodek najpierw poszedł na Borówkową, a potem w lasach za Kamieńcem znalazł piękną łąkę z kwitnącym czosnkiem niedźwiedzim.

Wywołane do tablicy; Halinka - cicha, skromna, w "zaciszu domowego ogniska" jak wróżka różdżką, pędzlem czaruje obrazy,
Paulinka – w tak zwanym "międzyczasie" odkryła w sobie talent i ... maluje,
„Operowa” Krysia – w czasach spokoju zajmuje się wyszukiwaniem i przygotowaniem wyjazdów do opery, teatru czy na koncert,
Zosia – „w małym ciele wielki duch” wszechstronnie uzdolniona; od wielu lat tworzy naszą grupę literacką znaną jako Kabaret Literacki Retro, biega po górach jak kozica, a jak maluje
Lucyna - zapalona "góralka" - jej prace porywają oko,
Dziunia - gwiazda absolutna - aktorka, malarka wzięta krawcowa i garderobiana. W swoim atelier tworzy prawdziwe perełki .g.k.